Mijn huid begrijpen
Je kan al heel je leven last hebben van een droge huid, of opeens last krijgen van xerose (extreem droge huid) als gevolg van bepaalde omstandigheden of door te verouderen. Wat zijn de kenmerken van een droge huid? Wat zijn de verschillen met een gedehydrateerde huid? We leggen je de essentie uit, zodat je een beter inzicht krijgt in de droge huid en de diverse varianten, xerose, ichthyose en keratosis pilaris.
EEN PROBLEEM VAN DE EPIDERMALE BARRIÈRE
Als grensvlak tussen ons organisme en de buitenwereld vormt onze huid een barrière
- De huid staat in contact met de binnenkant en de buitenkant, en één van haar missies is zich aanpassen aan de omgeving door het reguleren van tal van uitwisselingen, vocht, lichaamstemperatuur, bescherming tegen UV en weerstand tegen agressies.
- Ze bestaat uit verschillende lagen en vernieuwt zich permanent: dode huidcellen worden afgevoerd door afschilfering.
Om optimaal te functioneren hangt de huidbarrière voor een groot deel af van de toestand van de buitenste epidermislaag, de hoornlaag, ook stratum corneum genoemd. Om het eenvoudig voor te stellen kunnen we die hoornlaag vergelijken met een bakstenen muur die voorzien is van sensoren om de binnenkant op de hoogte te houden van wat er aan de buitenkant gebeurt. Die bakstenen (hoorncellen of corneocyten) worden bijeengehouden door een soort “cement” bestaande uit vetten. Heb je een droge huid, dan is er te weinig van dat cement, waardoor de muur gaten vertoont waarlangs er water ontsnapt en potentiële agressoren, zoals bacteriën, binnendringen. De huidbarrière is dus te doorlaatbaar geworden en vervult zijn rol niet meer.
HET JUISTE EVENWICHT VOOR EEN DOELTREFFENDE HUIDBARRIÈRE
De huid is een dynamische structuur die zichzelf heel natuurlijk reguleert, althans in het geval van een normale huid :
Nieuwe huidcellen vormen een intacte hoornlaag
↓
Het intercellulaire cement staat in voor een goede cohesie
↓
Door het afschilferingsproces worden dode huidcellen op
Een droge huid voelt in de eerste plaats onbehaaglijk aan en vertoont verder nog diverse symptomen afhankelijk van de graad van droogheid:
- Ruw aanvoelen
- Trekkend gevoel
- Roodheid en jeuk
- Schilfering
- Irritatie
- Branderig gevoel
- Barstjes en kloofjes
Een droge huid kan genetisch bepaald zijn, het is één van de in de dermatologie vermelde huidtypes, zoals bijvoorbeeld ook een vette huid. Een droge huid is vaak fijn en gevoelig. Het tekort aan vet en vocht is aangeboren, niet veroorzaakt door externe omstandigheden. Het kan dus zijn dat je altijd al een droge huid hebt gehad.
Maar de huid is een orgaan dat in de loop van het leven sterk evolueert. Er kunnen dus andere factoren zijn die de uitdroging van de huid verklaren :
Externe factoren, zon, koude en gure wind, centrale verwarming, bruuske overgangen van warm naar koud en omgekeerd …
Overmatige hygiëne (wassen en scrubben) en/of onaangepaste hygiëneproducten, zeep, wasmiddel, hard water, cosmeticaproducten …
Bepaalde geneesmiddelen.
Bepaalde ziekten, zoals chronische nierinsufficiëntie, slechte schildklierwerking, syndroom van Sjögren, atopische dermatitis …
Veroudering, die van nature gepaard gaat met een verminderde sebumproductie, en zeker bij vrouwen in de menopauze onder invloed van de hormonale veranderingen.
3 TYPES DROGE HUID
Er zijn verschillende gradaties van droge huid. Dermatologen onderscheiden 3 types huiddroogheid:
- XEROSE: het medische woord voor “gewoon” een zeer droge huid.
- ICHTHYOSE: de droogheid gaat gepaard met schilfers, vervellen en schubvorming, als een “krokodillenhuid” of “slangenhuid”
- KERATOSIS PILARIS: de droogheid veroorzaakt een verstoorde uitrijping van hoorncellen van de haarzakje. De huid vertoont kleine ruwe, rode bobbeltjes op plekken waar de haren uit de huid komen, als een soort “kippenvel". Deze huidaandoening is vaak erfelijk.